برای مادرم :

گاهی اگر تند شدم ببخش....گاهی اگر تلخ شدم ببخش...گاهی اگر زدم و شکستم آن دل نازک مادرانه را ببخش....معصوم ترین مخلوق خدا بی ادعا ترین عاشق دنیا مادر...

این روزها که در بطن خود کودکی میرویانم بیشتر از پیش به تو و خودم فکر میکنم.چند ماهیست که نیمه مادر شده ام اما انگار بار یک عمر به دوش میکشم... و تو هنوز هم چه مادرانه این روزها را با من می گذرانی...چه ها به سرت آمد تا به سامانم رساندی؟ چه شبهایی را صبح کردی و پلک بر هم نزدی؟چقدر ناسپاس بودم در برابر این همه ...

این روزهای سخت من همان روزهاییست که تو با من گذراندی و اینک تکرار مکررات و بازگشت همان روزهاست.. با این تفاوت که این بار من مادرم و کودکی در وجودم می روید که فردایش همین امروز من است... دوستت دارم معصوم ترین مخلوق خدا دوستت دارم ای عاشق بی ادعا... مادر

از دوست خوبم مستانه